Studio Harcigny, tot 2016 was Frank Siddiqui de inspirator en degene die hier zijn dromen waarmaakte, met mij, Lonnie Stegink, als zijn enthousiaste bondgenoot.

In februari 2016 overleed Frank. In het half jaar dat daaraan voorafging hebben wij samen gezocht naar een manier om Studio Harcigny te laten voortbestaan. Al snel bleek dat velen ons daarbij wilden helpen. Nu hebben Huib en Lot een belangrijke rol in het organiseren en faciliteren van de workshops. Daarnaast is er een groep van 20 tot 30 vrienden en bekenden voor wie Harcigny zoveel betekenis heeft gekregen, dat zij mee zorg willen dragen voor het onderhoud. Studio Harcigny blijft wat het al was, een plek waar het heerlijk is om te zijn en om anderen te ontmoeten.

De eerste acht jaar: november 2007 – februari 2016

Even voorstellen: Lonnie Stegink en Frank Siddiqui. We wonen in Amsterdam. Frank is freelance journalist-publicist en Lonnie werkt als hoofd Kenniscentrum in het Joods Historisch Museum.

Samen zochten we een plek om praktisch bezig te zijn, waar je even afstand kunt nemen van de hectiek van het drukke leven in de Randstad.

In november 2007 staken we voor het eerst de sleutel in het slot van Rue du Petit Lugny nr. 9.  Benieuwd naar wat we aan zouden treffen, ruim drie maanden na de eerste kennismaking met het huis, de tuin en het dorp. Vanaf het begin was ons idee om er een plek te maken waar niet alleen wijzelf, maar ook veel anderen inspiratie kunnen opdoen,  iets kunnen opsteken tijdens cursussen en workshops die we organiseren, of gewoon vrijuit kunnen genieten.

Met hulp van dorpelingen en vrienden hebben we het huis verbouwd tot een prettig, goed geoutilleerd groepsverblijf.  Zo kunnen we ons prachtige bezit – en onze inspiratie – delen met iedereen die het uitgangspunt ‘ je neemt iets iets en je geeft iets’ onderschrijft. We hebben in korte tijd al heel wat groepen te gast gehad en de reacties van bezoekers en cursisten zijn tot nu toe erg enthousiast.

Dromen komen uit… als je ze durft te volgen. We zijn nog even blij met deze vrijplaats als bij de eerste coup de foudre – het huis, de plek en het dorp waren voor ons liefde op het eerste gezicht.  Vanwege de ruimte en de stilte, de gemoedelijke en gastvrije sfeer in het dorp  en iedereen die we daar al hebben leren kennen en mochten ontvangen.